Pierwszy książkowy zbiór wywiadów prasowych Tadeusza Różewicza i publikowanych jego rozmów z przyjaciółmi to wielowymiarowa kartoteka autoświadomości pisarza, "model do składania" bardziej spójnego obrazu jego twórczości i postawy życiowej. To również dowód jego rzeczowości i poczucia odpowiedzialności za słowo. Tom kończy pięć rozmów Tadeusza Różewicza z Czesławem Miłoszem, animowanych przez Renatę Gorczyńską.

Wisława Szymborska w oczach przyjaciół, znajomych, współpracowników. Z ich wspomnień, czasem wcześniej niepublikowanych, z odprysków pamięci i licznych anegdot wyłania się nie zawsze oczywisty portret poetki, kobiety zwyczajnej - i genialnej zarazem.
"Kiedyś siedzę w gabinecie Kornela - szczęk klucza i głos Szymborskiej z przedpokoju: "Kornelu, Pyszna rybka.", a było wiadomo, że tego nawet kot nie zje. Wisława kupowała do jedzenia to, co było bez kolejki, a bez kolejki nic nie było. Ale to nie miało dla niej znaczenia i w jej wypadku można mówić o wielkiej przewadze życia duchowego nad materialnym."
Jerzy Pilch
Agnieszka Papieska (ur. 1973), historyk literatury. Współedytorka Dzienników Jarosława Iwaszkiewicza (Czytelnik, 2007-2011) oraz - wspólnie z Robertem Papieskim - korespondencji Iwaszkiewicza z przybranym synem Wiesławem Kępińskim Męczymy się obaj. Korespondencja z lat 1948-1980 (PIW, 2014). Współpracuje z "Zeszytami Literackimi" i z "Nowymi Książkami".
O Szymborskiej opowiadają między innymi: Stanisław Balbus, Anders Bodegard, Karl Dedecius, Janusz Drzewucki, Michał Głowiński, Tomasz Jastrun, Ireneusz Kania, Urszula Kozioł, Ryszard Krynicki, Krzysztof Lisowski, Jarosław Mikołajewski, Czesław Miłosz, Bronisław Maj, Leonard Neuger, Jerzy Pilch, Anna Polony, Michał Rusinek, Ksenia Starosielska, Tomas Venclova, Teresa Walas, Marta Wyka, Adam Zagajewski.

Nowa książka Domino, to seria intymnych opowieści o powodach, dla których musiał napisać Syberiadę., także opis zdumienia tym, jak wielkie poruszenie - zwłaszcza w środowisku Sybiraków i ich potomków - wywołała tamta powieść i jeszcze wzruszające relacje z podróży autora do miejsca zsyłki oraz do utraconej "małej ojczyzny". Układa się to wszystko w opowieść o sile prozy, o jej mocy sprawczej oraz integrującej. Mówiąc krótko: świetny dokument życia literaturą i życia z literaturą".Leszek Bugajski"Zaklęty krąg" nie jest powieścią. Nie jest też dziennikiem, ani pamiętnikiem. Jest to prawie dokumentalna opowieść o tym, co się działo naprawdę. Opowieść o realnych, z życia wziętych wydarzeniach, w których Zbigniew Domino uczestniczył i był ich świadkiem.A że główną osnową tej opowieści jest tematyka syberyjsko-kresowa, świadczy to niezbicie, że mimo upływu tylu dziesiątków lat dla wielu Polek i Polaków było to ich życie, ich los. Dla młodszych z kolei był to los ich rodziców i dziadków. Los i przeżycia najczęściej, niestety, tragiczne, których, jak w owym mitycznym zaklętym kręgu, nie sposób z pamięci wyrzucić.